پیری پدیده‌‌‌ای ناخاوسته
گارگین فتائی
تا زمانی که جوان هستی خیلی‌ها تحویلت میگیرند و هر جایی میری نمیگن چرا اومدی یا با حالت خاصی بهت نگاه نمی‌کنند
هر چقدر سن بالاتر میره مدام حیطه اون جاهایی که می‌تونی بری و یا فعالیت کنی کمتر و محدود تر میشه مثلاً میگن تو به این سن اومدی اینجا چکار و یا این با این سنش خجالت نمیشکه این کار رو انجام میده و یا این کار برازنده تو با این سنت نیست
به همین خاطر هر چقدر آدم سنش بالا میره محدودتر و محدودتر میشه تا جایی که وقتی پیر میشه برخورد جامعه باهاش طوری میشه که فقط دو جا رو براش مناسب میدونند یکی موندن در خونه و یکی بودن با هم سن و سالالن درپارک‌ها .
البته وقتی عمر زیادی از آدم می‌گذره همه صراحتاً یا به به طور ضمنی بهت میگن تو پات لب گوره برو خونه منتظر مرگت باش تا بیان کفنت کنند .
این روند و پروسه شامل همه میشه و هیچ کس نمیتونه ازش شونه خالی کنه و یا بخواد براش استثنا قایل بشند . همون جوانی که به طرف میگه پیرمرد تو پات لب گوره برو به فکر کفن و دفنت باش خودش هم چه بخواد چه نخواد پیر خواهد شد و همین حرف رو یکی دیگه بهش میگه
کسانی که در دهه‌های اولیه زندگی خودشون هستند ممکنه زیاد به مساله پیری فکر نکنند اما وقتی سن به نیمه میرسه اصلی ترین فکر و ذهن شخص همین پیری و ترس از عواقب اون هست مخصوصاً اینکه با بالا رفتن سن معمولا آدم از فرم میوفته چه از لحاظ زیبایی ظاهری و چه از لحاظ فعل و انفعالات درونی که همگی آنها دیگه اون کارایی قبل رو ندارند که البته پیری روی وضعیت روحی و رفتاری وی هم موثر هست مثل افزایش بی حوصلگی و عصبانیت و یا بی علاقگی نسبت به خیلی چیزها به خاطر همین مشکلات جسمانی که براش ایجاد میشه .
ما ممکنه به افراد مسن احترام بزاریم و روی حرفشون حرفی نیاریم اما همگی ما از ته دل معتقد هستیم اونها فکرشون قدیمی‌هست و خیلی وقتها از وجود و حضورشون ناراحت میشیم مخصوصا اگه دچار بیماری‌هایی مثل آلزایمر و یا سکته و فلج و عدم حرکت جسمی‌شوند .
هیچ کس نمیدونه چرا انسان و کلا موجودات زنده پیر میشن فقط میتونم بگم‌‌‌ای کاش فرایند پیری وجود نداشت و انسان همواره می‌توسنت جوان وررعنا و زیبا باقی بمونه